Bitwa o Malaje
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Bitwa o Malaje (kampania malajska) – bitwa stoczona między wojskami alianckimi a japońskimi na Malajach od 8 grudnia 1941 roku do 31 stycznia 1942 roku podczas II wojny światowej. Podczas kampanii wojska brytyjskie oraz Wspólnoty Brytyjskiej stoczyły wiele starć lądowych z armią japońską. Dla brytyjskich, indyjskich, australijskich i malajskich wojsk kampania na Malajach zakończyła się jednak porażką.
II wojna światowa, wojna na Pacyfiku | |||
Japońscy żołnierze podczas walk w Kuala Lumpur, styczeń 1942 roku | |||
Czas | |||
---|---|---|---|
Miejsce | |||
Przyczyna |
japońskie roszczenia terytorialne | ||
Wynik |
zwycięstwo Japończyków | ||
Strony konfliktu | |||
| |||
Dowódcy | |||
| |||
Siły | |||
| |||
Straty | |||
| |||
brak współrzędnych | |||
|
Bitwa ta jest znana z powodu użycia przez Japończyków piechoty rowerowej, co pozwoliło żołnierzom japońskim przenosić więcej sprzętu i szybko poruszać się w gęstym terenie dżungli. Brytyjskie wojska inżynieryjne, wyposażone w ładunki wybuchowe, zniszczyły ponad sto mostów podczas odwrotu, jednak taktyka ta nie pomogła w powstrzymaniu Japończyków. W tym samym czasie Japończycy zdobyli Singapur, tracąc razem 9600 żołnierzy.
Wojska alianckie wsparł miejscowy ruch oporu, czyli Antyjapońska Armia Narodów Malajów, która w późniejszych etapach okupacji japońskiej była potajemnie szkolona i zbrojona przez Brytyjczyków[1][2].