Bitwa pod Piątkiem (1593)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Bitwa pod Piątkiem (Piątką)[1] – starcie zbrojne między prywatnymi wojskami magnatów polskich a Kozakami w czasie powstania Kosińskiego rozegrane 2 lutego 1593.
Powstanie Kosińskiego | |||
Czas | |||
---|---|---|---|
Miejsce | |||
Terytorium | |||
Wynik |
przegrana Kozaków | ||
Strony konfliktu | |||
| |||
Dowódcy | |||
| |||
Siły | |||
| |||
Straty | |||
| |||
50°01′16″N 28°21′54″E |
Po zdobyciu przez wojska Krzysztofa Kosińskiego miejscowości: Biała Cerkiew, Trypol, Perejasław i zameczku Ostropol oraz złupieniu majątków ziemskich należących do Ostrogskich, król Zygmunt III Waza ogłosił 16 stycznia 1593 uniwersał, zwołujący pospolite ruszenie szlachty województw: kijowskiego, bracławskiego i wołyńskiego. Do bitwy doszło 2 lutego 1593 w okolicach miasteczka Piątka. Wojska Kosińskiego zostały rozbite przez wojska prywatne księcia Janusza Ostrogskiego, Wiśniowieckich i innych magnatów[2]. 10 lutego Kosiński i inni przywódcy kozaccy podpisali kapitulację wobec zwycięskich magnatów. Sam Kosiński nie dotrzymał jednak warunków kapitulacji i zbiegł na Zaporoże, aby zebrać kolejny oddział Kozaków gotowych kontynuować walkę.