Brachygrafia
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Brachygrafia (gr. brachýs „krótki”, grapho „pisać”) – jedna z nauk pomocniczych historii, będąca działem paleografii[1]. Zajmuje się badaniem i rozszyfrowywaniem skrótów[1]. Szczególnie istotna dla historyków mediewistów (w średniowiecznej łacinie i grece bardzo często używano skrótów w piśmie)[1]. W szerszym znaczeniu brachygrafię można rozumieć jako naukę o skrótach, bądź zdolność do posługiwania się skrótami w piśmie[1].