Chlorosom
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Chlorosom (pęcherzyki Chlorobium[1]) – pęcherzykowata struktura występująca u bakterii zielonych, pełniąca rolę kompleksu antenowego zbierającego światło. Są strukturami połączonymi z błoną komórkową, w której znajduje się fotoukład bakteryjny – P840, do którego przekazywana jest energia wychwycona przez barwniki obecne w chlorosomach. Pojedynczy chlorosom ma elipsoidalny kształt szerokości 50-100 nm i wysokości 15-20 nm. Otoczony jest pojedynczą warstwą nieskładająca się z galaktolipidów i kilku białek[2].
Wewnątrz chlorosomu znajdują się kompleksy zawierające głównie bakteriochlorofile (c, d lub e – jako pigment anten oraz niewielkie ilości znajdującego się w błonie bakteriochlorofilu a bezpośrednio związanego fotosyntetycznym centrum reakcyjnym[1]) i karotenoidy, ułożone w systemie lamellarnym, gdzie długie ogony farnezolu bakteriochlorofili mieszają się z cząsteczkami karotenoidów, tworząc struktury przypominające wielowarstę lipidową[3].