Choroba popromienna
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Choroba popromienna – zespół objawów klinicznych spowodowany przez promieniowanie jonizujące w wysokiej dawce (zazwyczaj więcej niż 1 Gy w ostrej chorobie popromiennej, poniżej tej wartości w przewlekłej chorobie popromiennej[1]) oddziałujące na całe ciało lub jego dużą powierzchnię (ponad 60%)[2][3][4][5].
|
Ten artykuł od 2008-04 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. |
Klasyfikacje | |||
ICD-10 | |||
---|---|---|---|
|
Przyczyną choroby popromiennej jest zwykle ekspozycja na nadmierne dawki promieniowania w następstwie wypadków radiacyjnych (np. wskutek wadliwego działania reaktora jądrowego), a także narażenie na promieniowanie przy wybuchu jądrowym[5][3]. Choroba popromienna może być także skutkiem pochłonięcia pierwiastków i izotopów promieniotwórczych (np. drogą doustną)[5].
W zależności od dawki promieniowania, czasu jej pochłonięcia i indywidualnej podatności choroba popromienna może mieć przebieg ostry lub przewlekły.