Cieśnina Bransfielda
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Cieśnina Bransfielda (ang. Bransfield Strait; hiszp. Estrecho Bransfield, Mar de la Flota)[1] – akwen między najdalej na północ wysuniętą częścią Półwyspu Antarktycznego (Trinity Peninsula) a położonym na zachód od niego archipelagiem Szetlandów Południowych. Średnia szerokość około 60 mil morskich (110 km), długość około 200 Mm (360 km). Cieśninę nazwał w 1825 James Weddell, na cześć Edwarda Bransfielda, innego brytyjskiego odkrywcy[2].
|
Ten artykuł od 2014-03 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. |
Szybkie fakty Terytorium, Lądy• Oddziela • Od ...
Terytorium | |||
---|---|---|---|
Lądy • Oddziela • Od |
|||
Wymiary • szerokość |
| ||
63°S 59°W | |||
|
Zamknij