Constantin Parhon
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Constantin Ion Parhon (wym. [konstanˈtin iˈon parˈhon]; ur. 15 października 1874, zm. 9 sierpnia 1969) – polityk rumuński; lekarz i biolog; od 1938 członek Rumuńskiej Akademii Nauk, następnie jej honorowy przewodniczący, od 1947 członek Akademii Nauk ZSRR; 1947-52 przewodniczący Wielkiego Zgromadzenia Narodowego Rumuńskiej Republiki Ludowej; liczne jego prace naukowe dotyczyły głównie neurologii, endokrynologii (wykrył czynność dokrewną ślinianki przyusznej), biochemii i patologii ogólnej; szczególnie znane są prace nad procesem starzenia się ustroju i możliwościami przedłużenia życia; autor m.in. monografii (z A. Babeșem i I. Petreą) Endocrinologia glandelor salivare (1957); międzynarodowa nagroda Leninowska 1959.
Ten artykuł od 2011-01 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
Data i miejsce urodzenia | |||
---|---|---|---|
Data śmierci | |||
Przewodniczący Prezydium Wielkiego Zgromadzenia Narodowego | |||
Okres |
od 13 kwietnia 1948 | ||
Przynależność polityczna | |||
Poprzednik |
on sam jako przewodniczący Tymczasowego Prezydium | ||
Następca | |||
Przewodniczący Tymczasowego Prezydium | |||
Okres |
od 30 grudnia 1947 | ||
Przynależność polityczna | |||
Poprzednik | |||
Następca |
on sam jako przewodniczący Prezydium Wielkiego Zgromadzenia Narodowego | ||
|