Cyrkon (minerał)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Cyrkon – pospolity minerał z gromady krzemianów wyspowych.
Skład chemiczny minerału stanowi głównie krzemian cyrkonu. Nazwa nawiązuje do wyglądu zewnętrznego i pochodzi od perskiego zargun (zar ‘złoto’, gun ‘barwa’) czyli „złocisty”.
Duża bryła cyrkonu. | |||
Właściwości chemiczne i fizyczne | |||
Skład chemiczny |
ZrSiO4 | ||
---|---|---|---|
Twardość w skali Mohsa |
7,5 | ||
Przełam |
od muszlowego do nierównego | ||
Łupliwość |
niewyraźna, na {110} i {111} | ||
Pokrój kryształu |
kryształy pryzmatyczne, nieregularne ziarna | ||
Układ krystalograficzny | |||
Topliwość |
trudnotopliwy, ok. 2190 °C[1] | ||
Właściwości mechaniczne |
kruchy | ||
Gęstość minerału |
4,6–4,7 g/cm³ | ||
Właściwości optyczne | |||
Barwa |
Czerwono-brązowy, żółty, zielony, niebieski, szary, bezbarwny, w cienkim przekroju bezbarwny do jasnobrązowego | ||
Rysa |
Biała | ||
Połysk |
szklisty, diamentowy | ||
Współczynnik załamania |
nω = 1,925–1,961 nε = 1,980–2,015 | ||
Inne |
od przejrzystego do nieprzejrzystego Pleochroizm – wyraźny w kryształach zabarwionych | ||
Dodatkowe dane | |||
Szczególne własności |
katodoluminescencja, Termoluminescencja, Fluorescencja od niewyraźnej do jasnej, koloru żółto-złotego[2], promieniotwórczy | ||
| |||
|