Czynniki elongacyjne
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Czynniki elongacyjne – białka odpowiedzialne za elongację (wydłużanie) syntezowanego łańcucha peptydowego poprzez tworzenie kolejnych wiązań peptydowych w procesie translacji. Na podstawie odczytywanej sekwencji mRNA (kodonów) wiążą odpowiednie kompleksy aminoacylo-tRNA z rybosomem, umożliwiając dobudowywanie kolejnych aminokwasów do syntezowanego białka.
U eukariontów wyróżnia się dwa czynniki elongacyjne:
- eEF1 odpowiada za wiązanie kompleksów aa-tRNA z rybosomem,
- eEF2 przesuwa nić mRNA wzdłuż rybosomu o jeden kodon po dołączeniu każdego aminokwasu do syntezowanego łańcucha[1].
Więcej informacji Bakteryjne, Eukariotyczne/archealne ...
Bakteryjne | Eukariotyczne/archealne | Funkcja |
---|---|---|
EF-Tu | eEF-1 podjednostka α[2] | pośredniczy w przemieszczeniu aminoacylo-tRNA do wolnego miejsca w rybosomie[3]. |
EF-Ts | eEF-1 podjednostka βγ[2] | służy jako czynnik wymiany nukleotydów guaninowych dla EF-Tu, katalizując uwolnienie GDP z EF-Tu[2]. |
EF-G | eEF-2 | katalizuje translokację tRNA i mRNA na końcu każdej rundy elongacji łańcucha polipeptydowego. Powoduje duże zmiany w konformacji[4]. |
EF-P | eIF5A | Prawdopodobnie stymuluje powstawanie wiązanie peptydowego[5]. |
eIF5A, archealny i eukariotyczny homolog EF-P, został odkrtyty pod koniec lat 70. XX w. i uznany za czynnik inicjacji translacji (ang. eukaryotic translation initiation factor 5A-1, eIF5A), ale później został uznany również za czynnik elongacji[5]. |
Zamknij