Doktryna Chruszczowa
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Doktryna Chruszczowa — doktryna w polityce zagranicznej ZSRR, z którą wystąpił jego przywódca w latach 1953-1964 Nikita Chruszczow.
Zakładała ona rywalizację na podstawie pokojowego współistnienia między blokiem amerykańskim i radzieckim w okresie zimnej wojny[1]. Zmiana dotychczasowej polityki zagranicznej była jednym z elementów tak zwanej odwilży w Związku Radzieckim po śmierci Józefa Stalina[2].