Dyskografia Rihanny
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Dyskografia Rihanny – barbadoskiej wokalistki R&B składa się z ośmiu albumów studyjnych, trzech kompilacji, siedemdziesięciu dwóch singli (w tym trzy charytatywne) oraz czterech wideo.
Rihanna podczas występu w ramach trasy koncertowej Diamonds World Tour w 2013 roku | |
Wydawnictwa | |
Albumy studyjne↙ |
8 |
---|---|
Kompilacje↙ |
3 |
Minialbumy↙ |
3 |
Single↙ |
72 |
Wideo↙ |
4 |
Teledyski↙ |
63 |
Soundtracki↙ |
2 |
Debiutancki album artystki, Music of the Sun, został wydany 26 sierpnia 2005. Pochodzący z niego singel „Pon de Replay” zadebiutował na 2. miejscu Billboard Hot 100[1] oraz uzyskał status platynowej płyty w Stanach Zjednoczonych[2] i Australii[3]. Na początku 2006 singel „SOS” jako pierwszy utwór Rihanny zajął pierwsze miejsce na listach Billboard Hot 100[1] i ARIA Charts[4]. 19 kwietnia 2006 wokalistka wydała drugi album studyjny, A Girl like Me, który uzyskał status platynowej płyty w Stanach Zjednoczonych[2], Wielkiej Brytanii[5] i Australii[6]. W 2007 Rihanna wydała kolejny album, Good Girl Gone Bad, który uplasował się na 2. miejscu listy Billboard 200[7] i uzyskał status multiplatynowej płyty w wielu krajach, m.in. pięciokrotnej platynowej płyty w Wielkiej Brytanii[5], potrójnej platynowej płyty w Australii[8], podwójnej platynowej płyty w Stanach Zjednoczonych[2] i Niemczech[9]. Pochodzący z albumu singel „Umbrella” zajął 1. miejsce na listach przebojów w ponad dziesięciu krajach, w tym w Stanach Zjednoczonych[1]. W 2008 została wydana reedycja albumu, a pochodzące z niej single „Take a Bow” i „Disturbia” również uplasowały się na pierwszych miejscach Billboard Hot 100[1].
Czwarty album Rihanny, Rated R, został wydany 23 listopada 2009 i uzyskał status dwukrotnej platynowej płyty w Wielkiej Brytanii[5] oraz platynowej płyty w Stanach Zjednoczonych[2]. Z albumu pochodzi kolejny singel wokalistki, „Rude Boy”, który zajął pierwsze miejsce na liście Billboard Hot 100[1]. Pod koniec 2010 Rihanna wydała piąty album – Loud. Zajął on pierwsze miejsce na liście UK Albums Chart[10] i trzecie miejsce na liście Billboard 200[7]. Podobnie jak Good Girl Gone Bad wydawnictwo uzyskało w wielu krajach status multiplatynowej płyty: sześciokrotnej platynowej płyty w Wielkiej Brytanii[5], trzykrotnej platynowej płyty w Kanadzie[11] oraz w Polsce[12], dwukrotnej platynowej płyty w Australii[13] oraz platynowej płyty w Stanach Zjednoczonych[2]. Trzy z siedmiu singli pochodzących z Loud („Only Girl (In the World)”, „What’s My Name?” oraz „S&M”) uplasowało się na pierwszym miejscu listy Billboard Hot 100[1]. 18 listopada 2011 został wydany Talk That Talk, szósty album studyjny wokalistki. Pierwszy singel z albumu, „We Found Love”, jest jedenastym utworem artystki, który zajął pierwsze miejsce na liście Billboard Hot 100[1]. Siódmy album studyjny sygnowany imieniem piosenkarki, Unapologetic wydany w 2012 roku stał się pierwszym w jej dorobku, który znalazł się na szczycie notowania Billboard 200[14]. Wydawnictwo promował singel „Diamonds”, dwunasty numer jeden na oficjalnej liście przebojów w Stanach Zjednoczonych w karierze Rihanny[15].
W styczniu 2016 roku, po ponad trzech latach przerwy, na rynkach muzycznych ukazał się ósmy album studyjny wokalistki Anti. Wydawnictwo, promowane singlem „Work” nagranym z gościnnym udziałem Drake’a, znalazło się na szczycie zestawienia Billboard 200 oraz zyskało status sześciokrotnie platynowej płyty w Stanach Zjednoczonych[2].
Rihanna plasuje się w czołówce wykonawców muzycznych z największą liczbą singli na pierwszym miejscu oficjalnej listy przebojów w Stanach Zjednoczonych (czternaście singli) oraz jest najmłodszą solową wokalistką z takim dorobkiem[15][16].