Dzieło rogowe
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Dzieło rogowe (rogi) – zewnętrzna budowla obronna, złożona z dwóch półbastionów połączonych kurtyną – rogi półbastionowe – lub kleszczy – rogi kleszczowe, otwarta w kierunku zapola, o bokach równoległych lub zbieżnych w kierunku twierdzy, charakterystyczna dla fortyfikacji z XVI-XVIII w.[1]
Rogi kleszczowe o zbieżnych barkach nazywa się jaskółczym ogonem[2].
Rogi mogą występować jako dzieło zewnętrzne twierdzy, stanowiąc wtedy obronę kurtyny często również jako przedmoście, lub samodzielnie jako fort rogowy. Częstym uzupełnieniem rogów od strony zapola był rawelin.