Elektrownia Wodna Wrocław I
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Elektrownia Wodna Wrocław I (Kraftwerk[1]) – elektrownia wodna położona we Wrocławiu na rzece Odrze, a dokładniej na jej odnodze przepływającej przez Śródmiejski Węzeł Wodny, tzw. Odrze Południowej, wchodząca w skład stopnia wodnego w odniesieniu do którego stosuje się nazwę: Mieszczański Stopień Wodny – Śródmiejski Węzeł Wodny Dolny[2][3]. Położona jest na 252,45 km biegu rzeki Odry[4]. Wybudowana została w latach 1921–1924[uwaga 1] w miejscu istniejącego wcześniej młyna Środkowego[uwaga 2][1]. Wykonawcą była firma Huta Hoch und Tiefbau Akt. Gesellschaft[1]. Przekazanie elektrowni władzom miasta nastąpiło 2 maja 1924 roku[1][3].
Elektrownia mieści się na lewym brzegu rzeki.
W elektrowni zainstalowane zostały dwie turbiny Francisa firmy Escher-Wyss z generatorami firmy Siemens z 1924 roku, o mocy 800 kVA każdy oraz dwa czeskie turbozespoły Kaplana firmy ČKD Blansko z generatorami Skoda Pilzno o mocy 1600 kVA każdy z 1970 r. W celu zwiększenia produkcji prądu w tej elektrowni i w Elektrowni Wodnej Wrocław II, w 1959 roku na stopniu zwiększono poziom piętrzenia o 96 cm, poprzez przebudowę Jazu Elektrowni Wodnej Wrocław I i zmianę położenia roboczego klap[uwaga 3] na Jazie Elektrowni Wodnej Wrocław II[1][3]. Jest to elektrownia przepływowa. Obie elektrownie wrocławskie należą do firmy Tauron Ekoenergia[5].
Budynek elektrowni w zakresie architektury został zaprojektowany przez Maxa Berga, a współpracowali z nim przy tym projekcie Ludwig Moshamer i Richard Konwiarz. Jaroslav Vonka i Robert Bednorz wykonali natomiast zdobienia i metaloplastykę[1][3]. Elektrownia południowa dnia 10 sierpnia 1993 wpisana została do rejestru zabytków pod numerem 524/Wm[6].