Eoraptor – rodzaj wczesnego dinozaura żyjącego w późnym triasie na terenie współczesnej Ameryki Południowej. Jego skamieniałości odkryto w formacji Ischigualasto w północno-zachodniej Argentynie, w osadach datowanych na karnik, około 232–229 mln lat[1]. Zostały one odkryte w 1991 roku przez Ricarda Martíneza i opisane w 1993 przez Paula Sereno i współpracowników. Eoraptor był niewielkim dinozaurem, osiągającym długość około 1 m, ogólną budową i rozmiarami przypominającym prawdopodobnie ostatniego wspólnego przodka wszystkich dinozaurów. Eoraptor miał nietypowe dla większości dinozaurów uzębienie heterodontyczne[2], jest też jedynym, obok współczesnych mu niewielkich dinozaurów gadziomiednicznychEodromaeus i Pampadromaeus, znanym dinozaurem mającym zęby na kości podniebiennej[1][3]. Kończyny przednie, zakończone chwytnymi trójpalczastymi dłońmi, stanowiły mniej niż połowę długości kończyn tylnych, co sugeruje dwunożność eoraptora[2]. Kształt koron zębów wskazuje, że Eoraptor był wszystkożerny lub całkowicie roślinożerny[1].
Etymologia nazwa rodzajowej: gr.εωςeōs „świt”; łac.raptor, raptoris „złodziej, grabieżca”, od rapere „wykorzystać, złapać”[2]. Etymologia epitetu gatunkowego: łac. luna „księżyc”; przyrostek –ensis „miejsce”; w aluzji do miejsca typowego[2].