Europa (córka Agenora)
postać z mitologii greckiej, królewna tyryjska i królowa kreteńska, córka Agenora / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Europa (gr. Εὐρώπη Eurṓpē, łac. Europa) – w mitologii greckiej królewna tyryjska i królowa kreteńska, córka Agenora, fenickiego władcy miast Sydonu[1] i Tyru[2] i jego pierwszej lub drugiej żony – Telefassy[3][2], Argiope lub Antiope[2].
Ten artykuł dotyczy kobiety z mitologii greckiej. Zobacz też: inne znaczenia tego słowa. |
królewna tyryjska | |||
Występowanie | |||
---|---|---|---|
Rodzina | |||
Ojciec | |||
Matka |
Telefassa lub Argiope | ||
Mąż | |||
Rodzeństwo | |||
Dzieci | |||
| |||
|
Słynęła z niezwykłej urody. Zeus, zakochawszy się w Europie, przybrał postać pięknego śnieżnobiałego byka i zjawił się na łące, miejscu zabaw Europy i jej towarzyszek. Europa uwiedziona łagodnością i delikatnością byka usiadła na jego grzbiecie. Zeus-byk korzystając z tej sytuacji zerwał się do ucieczki i nie spoczął, dopóki nie przepłynął morza i nie dobiegł do cudownej groty położonej na Krecie[4][2].
Zamieszkawszy na Krecie, Europa urodziła Zeusowi dwóch synów: Minosa i Radamantysa[1]. Niektóre źródła mówią także o trzecim: Sarpedonie[4][3][2]. Europa wyszła później za mąż za Asteriona, króla Krety, który adoptował jej dzieci, a byk został umieszczony przez bogów na nieboskłonie w postaci gwiazdozbioru Byka[2]. Otaczano ją boską czcią[2]. Uważano ją za najpiękniejszą kobietę na świecie. Mit o Europie jest początkiem tzw. mitów tebańskich (podróże Kadmosa, założenie Teb, mit o Edypie itd.)[1].
Mit o porwaniu Europy był wykorzystywany jako temat wielu dzieł antycznej sztuki greckiej (rzeźba)[5] i rzymskiej (malarstwo ścienne - Pompeje)[5], ale także sztuki europejskiej na przestrzeni wieków (głównie w malarstwie od XV do XIX wieku) – Tycjan, Guido Reni, Rembrandt, Giovanni Battista Tiepolo, Gustave Moreau)[5]. Grota, hipotetyczne miejsce schronienia Europy, jest w dzisiejszych czasach atrakcją turystyczną Krety.
Imieniem królewny nazwano jeden z księżyców galileuszowych Jowisza – Europa[5]. Pomysłodawcą nazwy był Simon Marius[6].