Galaktyka Czarne Oko
galaktyka w gwiazdozbiorze Warkocza Bereniki / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Galaktyka Czarne Oko?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Galaktyka Czarne Oko (również Messier 64, M64 lub NGC 4826) – galaktyka spiralna znajdująca się w gwiazdozbiorze Warkocza Bereniki w odległości około 17 milionów lat świetlnych od Ziemi. Po raz pierwszy została opisana 23 marca 1779 roku przez Edwarda Pigotta. 12 dni później (4 kwietnia) niezależnie odkrył ją Johann Elert Bode. 1 marca 1780 roku, również niezależnie, odkrył ją Charles Messier i dodał do swego katalogu pod numerem 64.
Galaktyka M64 (HST) | |||
Odkrywca | |||
---|---|---|---|
Data odkrycia |
23 marca 1779 | ||
Dane obserwacyjne (J2000) | |||
Gwiazdozbiór | |||
Typ |
spiralna (Sb) | ||
Rektascensja |
12h 56m 43,69s | ||
Deklinacja |
+21° 40′ 57,5″ | ||
Odległość | |||
Przesunięcie ku czerwieni |
0,001341[2] | ||
Jasność obserwowana |
8,5m | ||
Rozmiary kątowe |
9,3′ × 5,4′ | ||
Charakterystyka fizyczna | |||
Wymiary |
51 × 29 tys. ly | ||
Alternatywne oznaczenia | |||
NGC 4826, PGC 44182, UGC 8062, IRAS F12542+2157, MCG+04-31-001 | |||
Konstelacja Warkocz Bereniki | |||
|
Galaktyka ta ma jasność 8,8m, a rozmiary kątowe 9,3′ × 5,4′.
M64 należy do galaktyk Seyferta[2]. Ma dobrze rozwinięte ramiona spiralne. Zawiera wielkie ilości pyłu, częściowo przesłaniającego jasne jądro galaktyki. Badania wykazały, że obszar w centrum galaktyki o promieniu około 3000 lat świetlnych obraca się w przeciwnym kierunku niż reszta dysku galaktycznego. Ten nietypowy ruch wewnątrz M64 jest spowodowany najprawdopodobniej zderzeniem z małą galaktyką[3].