Getto żydowskie
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Getto żydowskie – zamknięta dzielnica żydowska[1]. W wielu europejskich miastach getta pozostawały dla Żydów przymusowym miejscem osiedlania od średniowiecza do XIX wieku.
W państwach okupowanych przez III Rzeszę w czasie II wojny światowej władze okupacyjne tworzyły zamknięte i strzeżone getta, w których przymusowo osiedlano ludność żydowską z danego terenu. Getta te były zazwyczaj otoczone murem strzeżonym od zewnątrz i całkowicie zależne od dostaw żywności oraz energii. Utworzenie gett było pierwszym etapem zaplanowanej i przeprowadzonej przez Niemców Zagłady Żydów.