Grzbiet Gakkela
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Grzbiet Gakkela[1], dawniej Grzbiet Nansena (ang. Gakkel Ridge, Nansen Cordillera, Arctic Mid-Ocean Ridge, fr. Dorsale de Gakkel, ros. Хребет Гаккеля) – fragment systemu grzbietów śródoceanicznych, położony na obszarze Oceanu Arktycznego, w obrębie Basenu Nansena. Jest granicą pomiędzy płytą północnoamerykańską a płytą eurazjatycką[2], w której zachodzi rozrost dna oceanu.
Długość Grzbietu Gakkela wynosi ok. 1800 km. Ciągnie się od ryftu Morza Łaptiewów w pobliżu ujścia rzeki Leny do rejonu Grenlandii, gdzie łączy się poprzez mniejsze grzbiety Knipowicza i Mohna z Grzbietem Śródatlantyckim.
Istnienie i przybliżony przebieg tego grzbietu poznano dzięki radzieckiej ekspedycji pod kierunkiem J.J. Gakkela w 1950. W 2002 roku Międzynarodowa Organizacja Hydrograficzna i Międzynarodowa Komisja Oceanograficzna zadecydowały o oficjalnym nadaniu grzbietowi jego imienia[1].