HMS E54
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
HMS E54 – brytyjski okręt podwodny typu E. Zbudowany w latach 1915 - 1916 w William Beardmore, Dalmuir, gdzie okręt został wodowany 30 marca 1916 roku. Rozpoczął służbę w Royal Navy 1 maja 1916 roku. Pierwszym dowódcą został Lt. Cdr. Robert Raikes.
HMS E42 bliźniaczy do E54 | |
Klasa | |
---|---|
Typ | |
Historia | |
Stocznia |
William Beardmore, Dalmuir |
Położenie stępki |
1 lutego 1915 |
Wodowanie |
30 marca 1916 |
Royal Navy | |
Wejście do służby |
1 maja 1916 |
Wycofanie ze służby |
14 grudnia 1921 |
Los okrętu |
sprzedany |
Dane taktyczno-techniczne | |
Wyporność |
673 tony (wynurzony), |
Długość |
55 metrów |
Zanurzenie |
4,6 metra |
Napęd | |
dwa spalinowe silniki diesla 1600 KM, dwa silniki elektryczne 840 KM | |
Prędkość |
15,25 węzła na powierzchni |
Zasięg |
5600 km przy 10 węzłach |
Uzbrojenie | |
działo 76 mm | |
Wyrzutnie torpedowe |
pięć kal. 450 mm |
Załoga |
31 |
W 1916 roku należał do Dziewiątej Flotylli Okrętów Podwodnych (9th Submarine Flotilla) stacjonującej w Harwich[1].
21 sierpnia 1916 roku okręt podwodny E54 w czasie akcji na Morzu Północnym zatopił niemiecki okręt podwodny SM UC-10[2]. 1 maja 1917 roku zatopił kolejny niemiecki okręt SM U-81, z załogi którego nikt nie przeżył[3].
14 grudnia 1921 roku został sprzedany firmie Petersen & Albeck[4].