Haubicoarmata 25-funtowa
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Haubicoarmata 25-funtowa (ang. Ordnance QF 25-pounder) – haubicoarmata brytyjska kalibru 87,6 mm, która weszła na wyposażenie armii brytyjskiej tuż przed wybuchem II wojny światowej. Podstawowe działo polowe armii Wielkiej Brytanii i jej dominiów oraz armii sojuszniczych organizowanych w Wielkiej Brytanii podczas wojny. Istniały dwa zasadnicze modele dział 25-funtowych: wczesny mniej liczny Mark I, powstały przez modyfikację dział 18-funtowych (18/25-pounder), oraz podstawowy Mark II. Uznawana jest za jedno z najlepszych dział kiedykolwiek zbudowanych – w służbie brytyjskiej pozostała aż do końca lat pięćdziesiątych. Niewielkie ilości tej broni były używane w celach szkoleniowych aż do 1967, a armie wielu krajów Wspólnoty Narodów używały ich jeszcze dłużej. „25-funtówka” została wycofana ze służby z powodu standaryzacji broni i amunicji NATO.
25-funtówka Mark II na platformie | |||
Dane podstawowe | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Rodzaj | |||
Dane taktyczno-techniczne | |||
Kaliber |
87,6 mm | ||
Nabój |
rozdzielnego ładowania | ||
Długość lufy |
2,47 m (2,71 m z hamulcem wylotowym)[1] | ||
Donośność |
12 252 m[1] | ||
Prędkość pocz. pocisku |
320 do 530 m/s (masa pocisku 9,07 do 11,34 kg) | ||
Masa |
1288 kg (bojowa) | ||
Kąt ostrzału |
-5°/+40° (w pionie) | ||
Szybkostrzelność |
4 strz./min | ||
|