Hefajstos
bóg w mitologii greckiej / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Hefajstos (stgr. Ἥφαιστος Hephaistos, łac. Vulcanus) – w mitologii greckiej bóg ognia, kowali i złotników. Hefajstos był uważany za syna Zeusa i Hery[1] lub według innej wersji samej Hery[2]. Opiekun rękodzielników. W mitologii rzymskiej jego odpowiednikiem jest Wulkan.
bóg ognia, kowali, złotników, jeden z dwunastu bogów olimpijskich | |||
Hefajstos i Tetyda, attycki kyliks czerwonofigurowy z V w. p.n.e. | |||
Występowanie | |||
---|---|---|---|
Atrybuty |
Młot i kowadło | ||
Siedziba |
Etna | ||
Teren kultu |
starożytna Grecja | ||
Odpowiednik |
Wulkan (rzymski) | ||
Rodzina | |||
Ojciec |
Zeus | ||
Matka | |||
Żona | |||
| |||
|
Pracował w kuźni, którą najczęściej umieszczano we wnętrzu wulkanu Etna. Dziełem Hefajstosa były tarcza, berło oraz pioruny dla Zeusa, zbroja Achillesa oraz strzały Erosa. Hefajstos był kulawy, ponieważ został zrzucony przez Zeusa z Olimpu, gdy wstawił się za matką wiszącą na tej górze[3], na wyspę Lemnos i wówczas złamał nogę. Zaopiekowała się nim bogini morska Tetyda. Po dziewięciu latach sprowadził go na Olimp Dionizos – bóg wina. W nagrodę od Zeusa dostał żonę, piękną i niewierną Afrodytę.
Wiadomość o zdradzie boskiej żony Afrodyty dokonanej z Aresem bardzo rozgniewała kowala. Wymyślił podstęp, do którego potrzebował bardzo mocnej, a jednocześnie tak cienkiej, że aż niewidocznej sieci. Po wykonaniu takowej, gdy Afrodyta i Ares spali razem w łóżku, Hefajstos złapał ich w sieć i wystawił na pośmiewisko przed innymi bogami na górze Olimp. Zeus przekonał jednak Hefajstosa, aby wypuścił kochanków, o ile Ares zapłaci grzywnę.
Obszar kultu bóstwa obejmował wyspy wulkaniczne (Lemnos, Sycylia). Z pobytem w wulkanie boga wiąże się powiedzenie mieszkańców tamtejszych terenów. Zawsze gdy unosił się dym, swą pracę miał zaczynać najpracowitszy z bogów.