Heliodor (minerał)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Heliodor – minerał, przezroczysta odmiana berylu o barwie żółtej.
Szybkie fakty Skład chemiczny, Twardość w skali Mohsa ...
Właściwości chemiczne i fizyczne | |||
Skład chemiczny |
| ||
---|---|---|---|
Twardość w skali Mohsa |
7,5–8,0 | ||
Przełam |
muszlowy | ||
Łupliwość |
niewyraźna | ||
Gęstość minerału |
2,69–2,82 g/cm³ | ||
Właściwości optyczne | |||
Barwa |
od bladożółtej przez ciemnożółtą do żółtawopomarańczowej | ||
Połysk |
szklisty | ||
Dodatkowe dane | |||
Szczególne własności |
Inkluzja – ciekło-gazowe inkluzje oraz wrostki rutylu, pirytu i hematytu. | ||
| |||
|
Zamknij
Nazwa pochodzi od gr. helios = słońce[1] i fr. doré = złocisty, jasnożółty[2]; aluzja do zabarwienia minerału. Został odkryty w 1910 r. w Namibii.
Obecnie nazwa heliodor stosowana jest powszechnie do wszystkich przezroczystych, żółtych odmian berylu (dawniej tylko do południowoafrykańskich).