Hellas Planitia
równina w kraterze uderzeniowym na Marsie / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Hellas Planitia (zwana inaczej basenem uderzeniowym Hellas) – równina wewnątrz basenu uderzeniowego, zlokalizowana na południowej półkuli Marsa. Średnica krateru wynosi około 2100 km. Jest to największa struktura o pewnym pochodzeniu uderzeniowym na planecie. Basen Hellas powstał we wczesnych etapach formowania się Układu Słonecznego, około 3,9 miliarda lat temu, na skutek uderzenia dużej planetoidy.
Ciało niebieskie | |||
---|---|---|---|
Średnica krateru |
2100 km | ||
Głębokość krateru |
8180 m[1] | ||
Wiek |
3,9 mld lat temu | ||
Źródło nazwy | |||
42,70°S 290,00°W | |||
|
Różnica wysokości pomiędzy brzegami krateru a jego dnem wynosi ok. 9 km. Najgłębsze miejsce znajduje się 8,18 km poniżej marsjańskiego poziomu odniesienia (średniego promienia planety, odpowiednika poziomu morza na Ziemi)[1]. Ciśnienie atmosferyczne panujące na dnie krateru wynosi 840 Pa (8,4 mbar) i jest średnio o 38% wyższe od średniego ciśnienia atmosferycznego na Marsie. Ciśnienie takie pozwala na utrzymywanie się wody w stanie ciekłym na dnie krateru w lecie, gdy temperatura staje się dostatecznie wysoka.