Iglica na Placu Solnym we Wrocławiu
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Iglica na Placu Solnym we Wrocławiu, zwana także Małą Iglicą – pomnik znajdujący się we Wrocławiu na placu Solnym.
Mała Iglica na Placu Solnym | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Województwo | |||
Miejscowość | |||
Miejsce | |||
Typ obiektu | |||
Projektant |
Adam Wyspiański | ||
Data odsłonięcia | |||
51°06′33″N 17°01′46″E | |||
|
Iglica stanęła na placu w 1996. Została zaprojektowana przez wrocławskiego rzeźbiarza Adama Wyspiańskiego – poza nazwiskiem projektanta pomnika, brak jednak dedykacyjnego napisu. Wykonana z granitu w formie stojącego na schodkowym podeście falowanego obelisku, przypominającego kształtem płomień, nawiązuje do średniowiecznego zdarzenia – oskarżenia grupy Żydów o szkodzenie chrześcijanom i spalenia ich w tym miejscu na stosie. Według innej wersji jest to nawiązanie do wydarzeń z XV wieku, kiedy to pod wpływem płomiennych kazań franciszkanina Jana Kapistrana ówcześni wrocławscy mieszczanie znosili ze swych mieszkań meble, odzież i inne przedmioty uznane za zbyt wystawne i palili je m.in. na placu Solnym[1]. Od 1827 do 1944 stał w tym miejscu pomnik feldmarszałka Gebharda von Blüchera[2][3].
Nazywana „Małą Iglicą” w odróżnieniu od znacznie większej Iglicy, znajdującej się przed Halą Stulecia.