Izabelin (gromada)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Izabelin – dawna gromada, czyli najmniejsza jednostka podziału terytorialnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w latach 1954–1972.
gromada | |||
1954–1973 | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Województwo | |||
Powiat | |||
Data powstania |
5 października 1954 | ||
Data likwidacji |
1 stycznia 1973 | ||
Siedziba | |||
Szczegółowy podział administracyjny (1954) | |||
| |||
Liczba reprezentantów | |||
| |||
brak współrzędnych |
Gromady, z gromadzkimi radami narodowymi (GRN) jako organami władzy najniższego stopnia na wsi, funkcjonowały od reformy reorganizującej administrację wiejską przeprowadzonej jesienią 1954[1] do momentu ich zniesienia z dniem 1 stycznia 1973[2], tym samym wypierając organizację gminną w latach 1954–1972[3][4].
Gromadę Izabelin z siedzibą GRN w Izabelinie utworzono – jako jedną z 8759 gromad na obszarze Polski[3] – w powiecie pruszkowskim w woj. warszawskim, na mocy uchwały nr VI/10/15/54 WRN w Warszawie z dnia 5 października 1954. W skład jednostki weszły obszary dotychczasowych gromad[5] Hornówek, Izabelin, Izabelin B, Sieraków i Truskaw ze zniesionej gminy Izabelin w tymże powiecie[6]. Dla gromady ustalono 22 członków gromadzkiej rady narodowej[7].
31 grudnia 1959 do gromady Izabelin przyłączono obszar zniesionej gromady Laski w tymże powiecie (bez wsi Klaudyn i Klaudyn II[8])[9].
Gromada przetrwała do końca 1972 roku, czyli do kolejnej reformy gminnej[10].
Na okres 22 lat Izabelin utracił funkcje administracyjne[11]; gminę Izabelin reaktywowano dopiero 30 grudnia 1994 w woj. warszawskim[12] (od 1999 gmina leży w powiecie warszawskim zachodnim w woj. mazowieckim).