Jeździec polski
obraz Rembrandta / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Jeździec polski?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Jeździec polski lub Lisowczyk – jeden z dwóch portretów konnych w twórczości Rembrandta powstały w 1655. Obecnie ozdoba Kolekcji Fricka w Nowym Jorku[1].
Ten artykuł dotyczy obrazu Rembrandta. Zobacz też: Lisowczycy – strona ujednoznaczniająca. |
Autor | |||
---|---|---|---|
Data powstania | |||
Medium | |||
Wymiary |
116,8 × 134,9 cm | ||
Miejsce przechowywania | |||
Miejscowość | |||
Lokalizacja | |||
|
Autorstwo Rembrandta zostało potwierdzone badaniami uczonych z Rembrandt Research Project i nie budzi wątpliwości. Dzieło jest przykładem mistrzowskiego, dojrzałego stylu holenderskiego malarza i jednym z zaledwie dwóch znanych konnych portretów w jego twórczości. Do dziś nie wiadomo jednak, kogo przedstawia Jeździec polski, zwany również Lisowczykiem, żołnierza konkretnej formacji (lisowczyka), starotestamentowego albo literackiego bohatera czy też konkretną postać. Zagadkowość obrazu i jego niezwykły, poetycki nastrój, w równej mierze jak jego czysto malarskie walory – mistrzowska, typowo Rembrandtowska technika prowadzenia pędzla i wyrafinowana tonacja barwna – zadecydowały o niezwykłej popularności dzieła[2].
Obraz nabył w Amsterdamie około 1790–1793 Michał Kleofas Ogiński (polski poseł w Holandii) lub Michał Kazimierz Ogiński (hetman wielki litewski) dla króla Stanisława Augusta Poniatowskiego, który umieścił go w pałacu w Łazienkach. Po abdykacji monarchy obraz nabył od niego Franciszek Ksawery Drucki Lubecki, w 1815 dzieło znalazło się w rękach biskupa wileńskiego Hieronima Stroynowskiego[3], po jego śmierci – w rodzinie Stroynowskich, a ostatecznie ozdobiło galerię rodziny Tarnowskich w pałacu w Dzikowie.
W 1910 hr. Zdzisław Tarnowski sprzedał obraz Henry’emu Clayowi Frickowi(inne języki), amerykańskiemu przemysłowcowi i kolekcjonerowi sztuki, który nabył go za radą angielskiego krytyka sztuki Rogera Frya. Sprzedaż arcydzieła Rembrandta za granicę spotkała się ze stanowczym sprzeciwem i powszechną krytyką polskiej opinii publicznej[4].
Dzieło zawisło w nowojorskiej rezydencji Fricka przy Fifth Avenue na Manhattanie – wśród dzieł m.in. Belliniego, Vermeera, Goi i Fragonarda[2].
Od 6 maja do 7 sierpnia 2022 obraz wystawiany jest w pałacu Na Wyspie w Łazienkach Królewskich w Warszawie[2], a od 18 sierpnia do 16 października 2022 w Zamku Królewskim na Wawelu w Krakowie[5].