Jonasz Hohoł
biskup katolicki / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Jonasz Hohoł (także Hohol, Gogol, właśc. Jonasz Hohoł-Boguszewicz; zm. 1603) – prawosławny, a następnie unicki biskup pińsko-turowski.
Biskup turowsko-piński | |
Kraj działania | |
---|---|
Data urodzenia |
ok. 1505 |
Data śmierci |
1603 |
Prawosławny biskup pińsko-turowski | |
Okres sprawowania |
1594–1596 |
Greckokatolicki biskup pińsko-turowski | |
Okres sprawowania |
1596–1603 |
Wyznanie | |
Kościół | |
Nominacja biskupia |
1594 |
Sakra biskupia |
1595 |
Data konsekracji |
1595 |
---|---|
Konsekrator |
Przed 1594 był przełożonym monasteru Przemienienia Pańskiego w Kobryniu z godnością archimandryty oraz nominatem na biskupstwo pińsko-turowskie z prawem sukcesji po urzędującym biskupie Leoncjuszu. Urząd biskupa pińsko-turowskiego objął z nominacji Zygmunta III Wazy w roku następnym, gdy Leoncjusz zginął w wypadku[1].
Zdecydowany zwolennik zawarcia unii kościelnej od momentu otrzymania nominacji na biskupstwo. Był sygnatariuszem aktu unii brzeskiej w 1596 roku[2], stając się ordynariuszem greckokatolickim. Chociaż został z tego powodu ekskomunikowany przez sobór przeciwników unii, obradujący w Brześciu równolegle z synodem unijnym, de facto administrował eparchią do śmierci[1]. Akt unijny podpisał mimo zdecydowanej opozycji wobec niego ze strony podległego mu duchowieństwa. W rezultacie biskupowi wypowiedziała posłuszeństwo nie tylko większość białego duchowieństwa eparchii, ale i największe klasztory z Monasterem Leszczyńskim k. Pińska na czele[3].
Pochodził z wywodzącego się z Rusi Koronnej uszlachconego rodu Hohoł (Chochoł) herbu Jastrzębiec, do którego należeli później również hetman kozacki Ostap Hohol (zm. 1679) oraz poeta rosyjski Nikołaj Gogol[4].