Kisiel
potrawa o konsystencji żelu / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Kisiel – zestalana na zimno[1], potrawa o konsystencji gęstego żelu.
Zobacz też: inne znaczenia. |
Przykłady:
- kisiel owocowy – deser przyrządzany na wywarze lub przecierze z owoców, zagęszczany np. mąką ziemniaczaną
- kisiel warzywny – deser przyrządzany na podobieństwo kisielów owocowych, na bazie gotowanych lub pieczonych warzyw takich jak rabarbar[2], dynie, burak zwyczajny etc.
- kisiel mleczny (budyń) – deser przyrządzany na mleku, zagęszczany np. mąką ziemniaczaną
- kisiele zbożowe
- kisiel z owsa (owsiany) – potrawa przygotowywana z mąki owsianej lub płatków owsianych, przyrządzana na zakwasie, opcjonalnie na rozczynie z drożdży[3][4]
- kisiel z jęczmienia
- kisiel z pszenicy
- kisiel z żyta[5]
- kisiel z gryki[5]
- kisiel z mąki grochowej[5]
W dawnej kuchni polskiej kisielami (kisielicami) nazywano gęste zupy (breje) przyrządzane na żelatynie z ryb[6]. Potrawy te były przeważnie kwaśne lub sfermentowane (np. przygotowywane na żurze lub zakwasie), czasem dosładzane i barwione owocami lub sokami z owoców[6]. Spożywano je w czasie postu[6]. Mąka ziemniaczana rozpowszechniła się dopiero w XIX wieku[6].