Kobylnik (gmina)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Kobylnik (rzadziej Kobylniki) – dawna gmina wiejska istniejąca do 1939 roku na obszarze Ziemi Wileńskiej/woj. wileńskiego (obecnie na Białorusi). Siedzibą gminy był Kobylnik[2].
gmina wiejska | |
1922–1939[1] | |
Państwo | |
---|---|
Województwo |
(1919–20: okręg wileński) |
Powiat |
do 1925: święciański |
Siedziba | |
54°55′48,0000″N 26°41′24,0000″E |
Początkowo gmina należała do powiatu święciańskiego w guberni wileńskiej. 7 czerwca 1919 weszła w skład utworzonego pod Zarządem Cywilnym Ziem Wschodnich okręgu wileńskiego[3], przejętego 9 września 1920 przez Tymczasowy Zarząd Terenów Przyfrontowych i Etapowych[4]. W związku z powstaniem Litwy Środkowej 9 października 1920 gmina wraz z główną częścią powiatu święciańskiego znalazła się w jej strukturach[5][6]. 13 kwietnia 1922 roku gmina weszła w skład objętej władzą polską Ziemi Wileńskiej[7], przekształconej 20 stycznia 1926 roku w województwo wileńskie[8].
1 stycznia 1926 roku gmina weszła w skład nowo utworzonego powiatu postawskiego w tymże województwie[9]. 1 kwietnia 1927 roku do gminy Kobylnik przyłączono części obszaru zniesionych gmin Zanarocze (w całości), Jasiewo i Mańkowicze oraz (nie zniesionej) gminy Miadzioł, natomiast części obszaru gminy Kobylnik włączono do gmin Postawy i Miadzioł[10].
Po wojnie obszar gminy Kobylnik wszedł w struktury administracyjne Związku Radzieckiego.