Kodeks Naniański
grecki rękopis Nowego Testamentu / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Kodeks Naniański?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Codex Nanianus oznaczany symbolami U albo 030 (Gregory-Aland), ε 90 (von Soden) – grecki rękopis Nowego Testamentu pisany uncjałą na pergaminie. Zawiera pełny tekst czterech Ewangelii. Paleograficznie datowany jest zwykle na IX wiek. Przechowywany jest w Wenecji, w bibliotece Marciana (numer kat. 1397 I,8)[1]. Nazwa kodeksu pochodzi od jego ostatniego właściciela Giovanniego Nanniego (1432–1502)[2].
Mt 1,1-5 | |||
Oznaczenie |
U | ||
---|---|---|---|
Data powstania |
IX wiek | ||
Rodzaj | |||
Numer |
030 | ||
Zawartość |
Ewangelie | ||
Język |
grecki | ||
Rozmiary |
22,5 × 16,7 cm | ||
Typ tekstu |
tekst bizantyjski, mieszany | ||
Kategoria |
V | ||
Miejsce przechowywania | |||
|
Tekst kodeksu zasadniczo reprezentuje bizantyjską tradycję tekstualną, z licznymi odchyleniami, których znaczna część jest zgodna z tradycją aleksandryjską. Rękopis jest cytowany w krytycznych wydaniach greckiego Nowego Testamentu.
Posiada system odniesień marginalnych (patrz ilustracja II).