Kolegium jezuitów w Nieświeżu
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Kolegium jezuitów w Nieświeżu – uczelnia jezuicka prowadzona w Nieświeżu w latach 1584–1773.
kolegium jezuitów | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Data założenia |
1584 |
Data zamknięcia |
1773 |
brak współrzędnych |
Kolegium jezuickie w Nieświeżu zostało ufundowane 19 sierpnia 1584 roku przez właściciela miasta – marszałka wielkiego litewskiego Mikołaja Krzysztofa Radziwiłła „Sierotkę”. Było trzecią placówką jezuicką na terenie Wielkiego Księstwa Litewskiego po kolegium wileńskim (1569) i połockim (1580)[1]. Pod względem administracji państwowej kolegium znajdowało się na terenie województwa nowogródzkiego (powiat nowogródzki), pod względem administracji kościelnej należało do diecezji wileńskiej (dekanat nowogródzki). Kolegium wchodziło w latach 1584–1608 w skład prowincji polskiej Towarzystwa Jezusowego, potem litewskiej (1608-1759), a w końcu mazowieckiej (1759-1773)[2].
Jezuici nieświescy odgrywali pierwszoplanową rolę kulturową i religijną w życiu miasta i jego okolic, prowadząc m.in. teatr szkolny, aptekę, bursę muzyczną, konwikt ubogiej szlachty oraz drukarnię. Byli też aktywni w życiu Radziwiłłów, gdyż zapewniali ich dworowi opiekę duchową i uczestniczyli w uroczystościach rodzinnych magnatów. Kolegium było też związane z kościołem farnym pw. Bożego Ciała, nad którym jezuici sprawowali opiekę. Zakonnicy prowadzili działalność misyjną zarówno na terenie ordynacji nieświeskiej, jak i poza nią, przyczyniając się m.in. do szerzenia Unii.