Księstwo siewierskie
Historyczne księstwo / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Księstwo siewierskie?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Księstwo siewierskie (łac. Ducatus Severiensis; nazwa użyta po raz pierwszy w 1341 roku[1]) – od XIV wieku księstwo we władaniu Piastów: opolsko-raciborskich, bytomskich i cieszyńskich, zależnych od państwa czeskiego. W latach 1312–1337 i 1443–1790 samodzielne księstwo, pod panowaniem książąt siewierskich, którymi od 1443 byli kolejni biskupi krakowscy. W 1790 włączone w granice państwa polskiego.
Ten artykuł dotyczy księstwa siewierskiego. Zobacz też: Siewierszczyzna na Rusi. |
1312–1790 1807–1815 | |||
| |||
Stolica | |||
---|---|---|---|
Głowa państwa |
książę (pierwszy) Jerzy bytomski lub Mieszko bytomski | ||
Powierzchnia • całkowita |
| ||
Data powstania |
1312 / 1443 (Przyjęcie tytułu księcia siewierskiego przez Wacława I cieszyńskiego i przekazanie prerogatyw z tym związanych biskupowi krakowskiemu Zbigniewowi Oleśnickiemu.) | ||
Data likwidacji |
1790 (inkorporowanie do Rzeczypospolitej) | ||
Mapa I RP z księstwem siewierskim |