Kustodia
metalowe naczynie liturgiczne w kształcie puszki do przechowywania hostii / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Kustodia (łac. custodia – nadzór, straż od custos, custodis – stróż, dozorca lub też custodire – ochraniać, ukrywać, strzec) – metalowe naczynie liturgiczne w kształcie puszki, niekiedy z nóżką, często bogato zdobione, pozłacane od środka; wykorzystywane w Kościele katolickim, przeznaczone do przechowywania w tabernakulum konsekrowanej wielkiej hostii[1] (zwyczajowo zwanej „Najświętszym Sakramentem”[2][3]). W kustodii umieszcza się hostię, która służy do wystawiania w monstrancji do publicznej adoracji przez wiernych.
Ten artykuł dotyczy naczynia liturgicznego. Zobacz też: Kustodia (administracja kościelna). |
Do jej mocowania wewnątrz kustodii stosuje się „melchizedek” (lub „melchizedech” – złoty lub pozłacany podwójny półksiężyc (lunula) z nóżką)[4].