Kwas diazotowy(I)
związek chemiczny / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Kwas diazotowy(I) (kwas podazotawy[uwaga 1]), H
2N
2O
2 – nieorganiczny związek chemiczny z grupy tlenowych kwasów azotu, zawierający dwa atomy azotu na stopniu utlenienia I. Jest kwasem słabym i nietrwałym, ma budowę dimeryczną, HON=NOH.
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Ogólne informacje | |||||||||||||||
Wzór sumaryczny |
H2N2O2 | ||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Masa molowa |
62,03 g/mol | ||||||||||||||
Wygląd |
bezbarwne kryształy | ||||||||||||||
Identyfikacja | |||||||||||||||
Numer CAS | |||||||||||||||
PubChem | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) | |||||||||||||||
|
Otrzymać go można w reakcji diazotanu(I) srebra z eterowym roztworem HCl w warunkach ściśle bezwodnych, w atmosferze gazu obojętnego[1]. Tworzy bezbarwne kryształy krystalizujące z eteru, które łatwo ulegają rozkładowi, a ogrzane wybuchają. Wybuch może nastąpić też bez widocznej przyczyny. W obecności stałego KOH ulega samozapłonowi[1]. W roztworze wodnym powoli rozkłada się z wydzieleniem podtlenku azotu.
Kwas diazotowy(I) tworzy sole: wodorodiazotany(I) zawierające anion [HON=NO]−
oraz diazotany(I) z anionem [ON=NO]2−
. Diestry kwasu diazotowego(I), RON=NOR, są nietrwałe i rozkładają się do azotu i wolnych rodników[3].
Izomerem kwasu diazotowego(I) jest nitroamid, H
2N−NO
2.