Laseczka jadu kiełbasianego
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Laseczka jadu kiełbasianego (Clostridium botulinum) – należąca do rodzaju Clostridium beztlenowa Gram-dodatnia bakteria w kształcie laseczki, wytwarzająca przetrwalniki[1]. Została odkryta w 1895 roku przez Emile'a van Ermengema, który wyizolował ją z domowej roboty solonej szynki, będącej przyczyną zatrucia 34 osób, oraz śledziony zmarłego człowieka[2][3].
Szybkie fakty Domena, Typ ...
Wybarwione laseczki jadu kiełbasianego (na biegunach niektórych komórek widać endospory) | |
Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Typ | |
Klasa |
Clostridia |
Rząd |
Clostridiales |
Rodzina |
Clostridiaceae |
Rodzaj | |
Gatunek |
laseczka jadu kiełbasianego |
Nazwa systematyczna | |
Clostridium botulinum van Ermengem, 1896 |
Zamknij
W Księdze Rekordów Guinnessa jest zaklasyfikowana jako najbardziej śmiercionośny organizm, bowiem wytwarza najsilniejszą egzotoksynę, której 450 g teoretycznie mogłoby zlikwidować całą ludzkość[4].