Luboń (gromada)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Luboń – dawna gromada, czyli najmniejsza jednostka podziału terytorialnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w latach 1954–1972.
gromada | |||
1954–1954 | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Województwo | |||
Powiat | |||
Data powstania |
5 października 1954 | ||
Data likwidacji |
13 listopada 1954 | ||
Siedziba | |||
Szczegółowy podział administracyjny (1954) | |||
| |||
Liczba reprezentantów | |||
| |||
brak współrzędnych |
Gromady, z gromadzkimi radami narodowymi (GRN) jako organami władzy najniższego stopnia na wsi, funkcjonowały od reformy reorganizującej administrację wiejską przeprowadzonej jesienią 1954[2] do momentu ich zniesienia z dniem 1 stycznia 1973[3], tym samym wypierając organizację gminną w latach 1954–1972[4][5].
Gromadę Luboń z siedzibą GRN w Luboniu (wówczas wsi) utworzono – jako jedną z 8759 gromad na obszarze Polski[4] – w powiecie poznańskim w woj. poznańskim, na mocy uchwały nr 33/54 WRN w Poznaniu z dnia 5 października 1954. W skład jednostki weszły obszary dotychczasowych gromad[6] Lasek, Luboń i Żabikowo ze zniesionej gminy Żabikowo oraz parcele nr 1 i 8 z karty Wiry dotychczasowej gromady Wiry ze zniesionej gminy Puszczykowo w tymże powiecie[7].
13 listopada 1954, po pięciu tygodniach, gromadę Luboń zniesiono w związku z przekształceniem jej obszaru w miasto Luboń[8], dla którego ustalono 50 członków miejskiej rady narodowej[9].
Zobacz też: gromada Lubiń, gromada Lubin, gromada Lubań