Lód martwy
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Lód martwy – bryła lodu, oddzielona od lodowca lub lądolodu w czasie jego regresji, zwykle przykryta osadami, co znacznie spowalnia jej topnienie[1]. Z obecnością brył martwego lodu związane jest powstawanie licznych form akumulacji lodowcowej: kemów, ozów i innych, a także powstawanie jezior wytopiskowych i oczek polodowcowych.