Majak (Wysoczyzna Mińska)
wzgórze / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Majak (biał. Маяк, Majak, ros. Маяк, Majak; 335 m n.p.m.) – wzgórze morenowe[1][2][3] na Wysoczyźnie Mińskiej[1][3], trzeci pod względem wysokości punkt Białorusi. Znajduje się we wschodniej części rejonu wołożyńskiego obwodu mińskiego, w pobliżu wsi Szapowały. U podnóża biorą początek rzeki Usza (dopływ Wilii, dorzecze Niemna) oraz Świsłocz (dopływ Berezyny, dorzecze Dniepru). Wierzchołek ma formę owalną[1][2][3], stoki północne i północno-wschodnie wypukłe (nachylenie 10–15°), południowe i zachodnie wklęsłe (nachylenie do 5°)[4][5][3]. Wzgórze zbudowane jest z czerwono-brunatnych, częściowo zawierających głazy piasków gliniastych, miejscami glin z domieszką lessopodobnych (pyłowatych) piasków gliniastych[1][2][3]. Na powierzchni występują gleby darniowo-bielicowe ze średnią zawartością piasków gliniastych, znacznie zmyte. Górna część pokryta jest lasem, pozostała gruntami ornymi[4][5][3].
Majak (2010) | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Położenie | |||
Pasmo | |||
Wysokość |
335 m n.p.m. | ||
54°02′42″N 27°08′46″E | |||
|
W okresie dwudziestolecia międzywojennego wzgórze znajdowało się na terytorium II Rzeczypospolitej, w województwie wileńskim, w powiecie mołodeczańskim. Położone było w odległości ok. 2 km na zachód od granicy polsko-radzieckiej[6].