Martin B-26 Marauder
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
B-26 Marauder (ang. „maruder”, „rabuś”) – amerykański średni samolot bombowy z okresu II wojny światowej budowany przez zakłady Martin w Baltimore.
Martin B-26 Marauder | |||
Dane podstawowe | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Producent | |||
Typ |
średni samolot bombowy | ||
Konstrukcja |
metalowa | ||
Załoga |
7 osób | ||
Historia | |||
Wycofanie ze służby |
1947 (USA) | ||
Liczba egz. |
5288 | ||
Dane techniczne | |||
Napęd | |||
Moc | |||
Wymiary | |||
Rozpiętość |
21,6 m | ||
Długość |
17,1 m | ||
Wysokość |
6,2 m | ||
Powierzchnia nośna |
57 m² | ||
Masa | |||
Własna |
11000 kg | ||
Startowa |
17000 kg | ||
Osiągi | |||
Prędkość maks. |
455 km/h | ||
Prędkość przelotowa |
358 km/h | ||
Prędkość wznoszenia |
do 300 m/min | ||
Pułap |
6040 m | ||
Zasięg |
1800 km | ||
Współczynnik obciążenia konstrukcji |
228 kg/m² | ||
Dane operacyjne | |||
Uzbrojenie | |||
Strzeleckie: 11 × km kal. 12,7 mm Bombowe: 1700 kg bomb | |||
Użytkownicy | |||
Stany Zjednoczone, Wielka Brytania, Portugalia, Francja, Związek Południowej Afryki | |||
Rzuty | |||
|
W latach 1941–1945 zbudowano ponad pięć tysięcy egzemplarzy samolotu w różnych wersjach. Począwszy od wersji „B”, samoloty B-26 miały najniższe straty własne w warunkach bojowych ze wszystkich samolotów amerykańskich biorących udział w wojnie[potrzebny przypis]. Mimo to, wersja B-26A znana była jako The Widowmaker z powodu wielu wypadków, jakie miały miejsce podczas startów.
Samolot został zamówiony w 1939 i pierwsze prototypy zeszły z linii produkcyjnej w 1940, po przeprowadzeniu testów wszedł on do produkcji w 1941, cały cykl projektowy zajął mniej niż 24 miesiące.
B-26 był samolotem o znacznie lepszych osiągach niż B-25. Osiągnięto to dzięki użyciu skrzydeł o bardzo małej powierzchni nośnej, co jednak wiązało się z bardzo wysokim ich obciążeniem. Powodowało to spore trudności pilotażowe i utrudniało start i lądowanie oraz było powodem wielu wypadków, szczególnie podczas startu. W tym okresie samolot otrzymał bardzo wiele dosadnych i wulgarnych przezwisk jak Martin Murderer (Martin Zabójca), Baltimore Whore (dziwka z Baltimore) i Flying Prostitute (latająca prostytutka). Dwa ostatnie wiążą się z grą słów w języku angielskim; według pilotów samolot ten, podobnie jak kobiety parające się prostytucją, nie miał „żadnych widocznych sposobów (środków) utrzymania” (no visible means of support), co było aluzją do „braku” skrzydeł i „niemożliwości” utrzymania się samolotu w powietrzu[1].
Z powodu wielu wypadków powołano specjalną komisję senacką, której zadaniem miało być zbadanie przyczyn powyższych problemów. Przewodniczącym komisji został senator Harry Truman (późniejszy prezydent USA). Zbieg okoliczności sprawił, że w dniu przybycia komisji do Avon Park, gdzie trenowali piloci B-26, rozbiły się aż dwa samoloty i członków komisji przywitały płonące jeszcze wraki.
W wyniku prac komisji zdecydowano się zwiększyć rozpiętość skrzydeł o 1,8 metra, co zmniejszyło prędkość samolotu, ale poprawiło bezpieczeństwo. Mimo to nadal pozostał on trudny w pilotażu i nie był lubiany przez załogi.
Często mylony jest z samolotem Douglas A-26 Invader, który od 1948 roku nosił oznaczenie B-26.