Mauna Kea
wulkan na Hawajach / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Mauna Kea (w języku hawajskim ‘biała góra’) – najwyższy wulkan archipelagu Hawajów, na wyspie Hawaiʻi, jeden z największych wulkanów na Ziemi. Szczyt wznosi się na wysokość 4205 m powyżej poziomu morza, 10 203 m od podstawy na dnie Oceanu Spokojnego, co jest największą wysokością względną na Ziemi, od podstawy do wierzchołka.
Mauna Kea, widok z Kohala (2005) | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Stan | |||
Położenie | |||
Pasmo | |||
Wysokość |
4205[1] m n.p.m. | ||
Wybitność |
4205 m | ||
Pierwsze wejście |
1823 | ||
Dane wulkanu | |||
Rok erupcji |
2460 p.n.e.[1] | ||
Typ wulkanu | |||
Aktywność | |||
19°49′15″N 155°28′06″W | |||
|
Mauna Kea zaczęła wyrastać z dna morskiego ok. 800 tysięcy lat temu. W ciągu ostatnich 10 tysięcy lat było kilka erupcji, ostatnia nastąpiła ok. 4500 lat temu[2]. Szczytowe partie wulkanu, zbudowane ze skał bazaltowych i andezytowych, przez 9–10 miesięcy w roku pokryte są śniegiem[3].
Doskonała przejrzystość powietrza i ciemne niebo sprawiają, że wierzchołek jest dogodnym miejscem do urządzenia obserwatoriów astronomicznych; jest ich pięć z 13 teleskopami. Są one użytkowane przez astronomów z wielu krajów. Pozwalają na obserwacje i badania promieniowania podczerwonego i mikrofal oraz na uzyskiwanie ostrych obrazów ciał niebieskich.