Melanocetus johnsonii
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Melanocetus johnsonii – gatunek ryby głębinowej z rodziny Melanocetidae. Występuje we wszystkich oceanach na głębokościach powyżej 2000 m. Charakteryzuje się wybitnie zaznaczonym dymorfizmem płciowym, wyrażającym się m.in. w znacznej różnicy wymiarów: samice mierzą do 13,5 cm długości, samce do 28 cm. Samce nie są pasożytami samic, jak u niektórych przedstawicieli rzędu[3].
Melanocetus johnsonii[1] | |||
Günther, 1864 | |||
Melanocetus johnsonii | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Rodzaj |
Melanocetus | ||
Gatunek |
Melanocetus johnsonii | ||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |||
| |||
|
M. johnsonii jest drapieżnikiem, polującym na ryby dłuższe nawet niż ona sama. Opisano rybę z rodzaju Chauliodus liczącą około 24 cm długości w żołądku ryby M. johnsonii mającej 6,6 cm długości[4].
Łacińska nazwa rodziny Melanocetidae wywodzi się z greckiego melanos (czarny) oraz cetus (wieloryb, potwór morski).
Gatunek jajorodny, ikra przypuszczalnie przemieszcza się swobodnie w toni wodnej otoczona galaretowatą, pęczniejącą substancją[5]. Larwy planktoniczne, zwykle spotykane nie głębiej niż 100 m p.p.m[5].