Mendel
zwyczajowa miara liczbowa / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Mendel (z niem. mandel) – zwyczajowa miara liczbowa: 15 sztuk, czyli 1/4 kopy, stosowane w Polsce od XIV wieku[1]. Gdzieniegdzie mendel liczył 16 (mendel chłopski)[2].
Ten artykuł dotyczy jednostki miar. Zobacz też: inne znaczenia tego słowa. |
Miara stosowana w odniesieniu do produktów rolnych np. jajek, drobiu[3][4]. Określenie to bywa jeszcze spotykane na bazarach[5].
Na Podkarpaciu specyficznie układano snopy zboża w mendle[1]. Cztery snopy były kładzione na ziemi kłosami do środka, a następnie układało się dwie następne warstwy; na wierzchu w formie daszka układane były trzy snopy[1]. W niektórych okolicach mendlami nazywało się sztygi.