Mercedes D.II
niemiecki rzędowy silnik lotniczy / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Mercedes D.II – sześciocylindrowy, rzędowy, chłodzony cieczą tłokowy silnik lotniczy o mocy 88 kW (120 KM), opracowany w 1914 roku przez niemieckie zakłady Daimler. Używany był m.in. do napędu samolotów Fokker D.I, Albatros B.I czy Albatros B.II. Dalszy rozwój konstrukcji doprowadził do powstania najliczniej produkowanego podczas I wojny światowej niemieckiego silnika – Mercedesa D.III.
Szybkie fakty Typ, Kraj pochodzenia ...
Mercedes D.II ze zbiorów Deutsches Technikmuseum w Berlinie | |||
Dane podstawowe | |||
Typ | |||
---|---|---|---|
Kraj pochodzenia | |||
Producent | |||
Zastosowanie |
samoloty myśliwskie, | ||
Rozwinięto z modelu | |||
Rozwinięto w model | |||
Dane techniczne | |||
Liczba cylindrów |
6 | ||
Średnica cylindra |
125 mm | ||
Skok tłoka |
150 mm | ||
Masa |
210 kg | ||
Komponenty | |||
Układ rozrządu | |||
Układ paliwowy | |||
Układ chłodzenia |
cieczą | ||
Osiągi | |||
Moc | |||
|
Zamknij