Miłość (chrześcijaństwo)
cnota boska w chrześcijaństwie / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Miłość (chrześcijaństwo)?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Miłość (łac. caritas, amor, dilectio; gr. ἀγάπη, agape) – pragnienie dobra. Podstawowe źródło szczęścia człowieka[2]. Wypływa z miłości Boga, będąc darem darmo otrzymanym (por. Rz 5,5). Ma swoją kontynuację w miłości bliźniego, tworząc wspólnotę (por. 1 J 1,3). Obejmuje wszystkich ludzi, szczególnie biednych materialnie i duchowo, a także nieprzyjaciół (por. Mt 25,31-46; 5,44). Stanowi wolną decyzję duszy rozumnej – jest więc możliwa wyłącznie między osobami. Stanowi najwyższą z cnót teologalnych. Definiowana jest jako pełnienie woli Bożej. Ostatecznie to sam Bóg jest miłością (1 J 4,8.16). Jeden z owoców Ducha Świętego (Gal 5,22–23). Caritas nie ma nic wspólnego z nauką o Erosie w antycznej filozofii miłości i jest jego przeciwieństwem, ponieważ Eros oznacza wznoszenie się, podczas gdy caritas zawsze jest zstąpieniem się, zstępującą miłością, ruchem z góry na dół[3].
Ten artykuł dotyczy miłości duchowej. Zobacz też: inne hasła o tej samej nazwie. |