Monaster Pskowsko-Pieczerski
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Monaster Pskowsko-Pieczerski – męski prawosławny klasztor w Pieczorach, w jurysdykcji eparchii pskowskiej Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego.
nr rej. 6010185000 | |||
Widok ogólny | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Obwód | |||
Miejscowość | |||
Kościół | |||
Rodzaj klasztoru | |||
Eparchia | |||
Namiestnik |
biskup pskowski i porchowski Arseniusz (Pieriewałow) | ||
Klauzura |
nie | ||
Typ monasteru |
męski | ||
Obiekty sakralne | |||
Sobór |
św. Michała Archanioła | ||
Sobór |
Zaśnięcia Matki Bożej | ||
Cerkiew |
Świętego Spotkania | ||
Styl |
ruski | ||
Materiał budowlany | |||
Data budowy |
1473 | ||
57°48′37″N 27°36′53″E | |||
| |||
Strona internetowa |
Jeden z najbardziej znanych i najważniejszych rosyjskich klasztorów prawosławnych[1]. Założony według różnych wersji na przełomie wieku XIV i XV lub w II połowie XV stulecia, rozwinął się w okresie sprawowania godności przełożonego przez igumena Korneliusza (1529–1573). Położony w pobliżu zachodniej granicy państwa moskiewskiego, do 1721 odgrywał znaczącą rolę obronną.
Zniszczony przez bolszewików w 1918 monaster znalazł się po wojnie o niepodległość Estonii w granicach tego państwa, co uchroniło go przed likwidacją i umożliwiło odbudowę. W latach 1932–1940 mieścił seminarium duchowne Estońskiego Apostolskiego Kościoła Prawosławnego. Pozostał czynny po II wojnie światowej.