Moneta (mitologia rzymska)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Moneta (łac. „upominająca”) – w mitologii rzymskiej przydomek Junony, czczonej jako personifikacja pieniądza i bogactwa oraz opiekunka transakcji handlowych.
Ten artykuł dotyczy mitologii rzymskiej. Zobacz też: moneta – znak pieniężny. |
Święto Junony Monety przypadało w dniu 1 czerwca, na obchodzone Matronalia, kiedy ofiary składały jej kobiety[1]. Na północno-wschodnim wierzchołku Kapitolu, zwanym Arx, znajdowała się jej druga świątynia, przy której mieściła się mennica państwowa. Jej uruchomienie w 269 r. p.n.e. z emisją srebrnych denarów, dało początek umownej nazwie przyjętej dla pieniądza metalowego[2].