Mołnia 8K78M
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Mołnia 8K78M (Mołnia-M), pol. „błyskawica” – podgrupa radzieckich (od 1992 rosyjskich) trójczłonowych rakiet nośnych wywodzących się bezpośrednio z rakiety Mołnia 8K78, których konstrukcja została zapożyczona z rakiet Sojuz.
Rodzina rakiet nośnych ICBM R-7 | |
Producent | |
---|---|
Koszt wystrzelenia |
25 mln USD (kurs z 1994) |
Data pierwszego startu |
19 lutego 1964 |
Data ostatniego startu |
30 września 2010 |
Statystyki | |
Wszystkie starty |
152 |
Udane starty |
136 (89%) |
Nieudane starty |
16 |
Zdolność wynoszenia |
1800 kg na orbitę o wys. 820 km |
Siła ciągu przy starcie |
4013,3 kN |
Wymiary | |
Długość |
40 m |
Średnica |
2,99 m |
Masa całkowita |
305460 kg |
Stopnie rakiety | |
Stopień 0. |
4 x 8K78-0 |
Stopień 1. |
8K78-1 |
Stopień 2. |
8K78-2 |
Stopień 3. |
8K78-3 |
Wystrzelono 294 sztuki rakiet Mołnia-M, które wyniosły na orbitę sondy Wenera i Łuna, trzy serie satelitów łącznościowych Mołnia, wojskowe satelity serii Oko i pogodowe, Prognoz.
Występowała w czterech wariantach: podstawowym, 2BL, ML, SOL.
Koszt jednej rakiety to ok. 39 mln USD (kurs z 1985).
Ostatni start Mołni-M miał miejsce 30 września 2010. Od tego czasu Mołnię-M zastąpiła rakieta Sojuz-2.