Muzeum Ziemi Puckiej im. Floriana Ceynowy w Pucku
muzeum / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Muzeum Ziemi Puckiej im. Floriana Ceynowy w Pucku (kaszb. Mùzeùm Pùcczi Zemi miona Florióna Cenôwë) – muzeum powołane w 1980 roku. Zalążkiem dzisiejszego muzeum była powstała w 1970 roku Stacja Gromadzenia Dóbr Kultury i Upowszechniania Wiedzy o Regionie[1]. Jej celem było prowadzenie badań naukowych oraz gromadzenie obiektów zabytkowych związanych z regionem. W 1973 roku w wyremontowanym budynku dawnego przytułku zwanym „Szpitalikiem” otworzono pierwszą ekspozycję poświęconą kaszubskiej kulturze. Szybki rozwój instytucji spowodował wyodrębnienie w ramach jednostki samodzielnych działów. W 1975 roku otworzono dział etnograficzny, 1976 roku historyczny, a pod koniec lat 70. XX wieku archeologiczny, w związku z odkryciem wczesnośredniowiecznego portu w Zatoce Puckiej. Wkrótce też miasto przekazało rozwijającej instytucji sąsiadujący z nią budynek - dom kowala z kuźnią oraz położoną w północnej pierzei puckiego rynku kamienicę mieszczańską[2].
Kamienica Mieszczańska – siedziba muzeum Działy Archeologiczny i Historyczny (2022) | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Miejscowość | |||
Adres |
Stary Rynek 28 | ||
Data założenia |
1970 | ||
Dyrektor |
Barbara Kos-Dąbrowska | ||
Oddziały | |||
| |||
54°43′15,5″N 18°24′40,8″E | |||
| |||
Strona internetowa |
W 1982 roku w związku z budową elektrowni jądrowej nad J. Żarnowieckim powierzono muzeum tworzenie założenia skansenowego w Nadolu. Ochroną konserwatorską objęto tradycyjną XIX-wieczną zagrodę wiejską. 23 czerwca 1987 roku udostępniono jednocześnie dwie nowe filie muzeum - wyremontowaną gruntownie "Kamienicę Mieszczańską” w Pucku oraz nadolski skansen "Zagroda Gburska". W ten sposób powiększyły się możliwości wystawiennicze muzeum[3].
W 2000 roku z okazji 30-lecia Muzeum nadano placówce imię Floriana Ceynowy – kaszubskiego działacza społecznego i narodowego, badacza folkloru i języka kaszubskiego. W 2013 roku Muzeum przejęło pieczę nad zabytkową willą gen. Józefa Hallera we Władysławowie. Obecnie obiekt stał się oddziałem muzeum - "Hallerówka"[4][1].
Przeprowadzone w latach 2010-2013 prace modernizacyjne w kompleksie "Szpitalika" zaowocowały otwarciem 18 maja 2014 roku nowej ekspozycji stałej, której trzon stanowi prezentacja zbiorów etnograficznych[5]. Aktualnie muzeum realizuje budowę Muzeum gen. Józefa Hallera we Władysławowie-Hallerowie oraz budowę "Zagrody kaszubskiej" w Ostrowie[6]. W 2020 roku Muzeum obchodziło 50-lecie istnienia[1].