Niszczyciele typu Ukraina
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Niszczyciele typu Ukraina – typ niszczycieli Marynarki Wojennej Imperium Rosyjskiego, z początku XX wieku, służących następnie w marynarce ZSRR. Zamówione w czasie wojny rosyjsko-japońskiej za pieniądze ze zbiórki publicznej; pierwotnie (do 1907 roku) klasyfikowane były jako krążowniki torpedowe. Charakteryzowały się wypornością 500 ton i maksymalną prędkością 25 węzłów. Wybudowano 8 jednostek typu Ukraina, wszystkie brały udział w I wojnie światowej, w czasie której jedna z nich zatonęła na minie. Po wojnie 3 niszczyciele przebazowano na Morze Kaspijskie i przeklasyfikowano na kanonierki. Pozostałe zezłomowano w latach dwudziestych.
Niszczyciel „Ukraina”. | |||
Kraj budowy | |||
---|---|---|---|
Użytkownicy | |||
Stocznia |
Lange i Syn, Ryga | ||
Wejście do służby |
1905-1906 | ||
Wycofanie |
18 lipca 1949 | ||
Zbudowane okręty |
8 | ||
Dane taktyczno-techniczne[1] | |||
Wyporność |
500 ton | ||
Długość |
73,2 m | ||
Szerokość |
7,23 m | ||
Zanurzenie |
2,3 m | ||
Napęd |
6200 KM | ||
Prędkość |
25 węzłów | ||
Zasięg |
200 Mm przy 25 w. | ||
Załoga |
80–90 osób | ||
Uzbrojenie |
pierwotne: | ||
|