Pafawag 101N
elektryczny zespół trakcyjny / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Pafawag 101N?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Pafawag 101N (pierwotnie typ 17N, ostatecznie 101N i 101Na, seria EN94) – polskie normalnotorowe dwuwagonowe niskoperonowe elektryczne zespoły trakcyjne, wyprodukowane w zakładach Pafawag we Wrocławiu w latach 1968–1972 w liczbie 40 sztuk dla Warszawskiej Kolei Dojazdowej.
Kraj produkcji | |||
---|---|---|---|
Producent | |||
Lata budowy |
1968–1972 | ||
Układ osi |
Bo’2’Bo’ | ||
Układ wagonów |
s+s | ||
Wymiary | |||
Masa służbowa |
44,1 t | ||
Długość |
26 800 mm (prototyp) | ||
Szerokość |
2600 mm (prototyp) | ||
Wysokość |
3600 mm | ||
Średnica kół |
850 mm | ||
Napęd | |||
Typ silników |
LKc-310 | ||
Liczba silników |
4×56,5 kW | ||
Napięcie zasilania |
600 V DC | ||
Parametry eksploatacyjne | |||
Moc ciągła |
226 kW | ||
Rodzaj przekładni |
jednostronna czołowa zębata | ||
Przyspieszenie rozruchu |
0,6÷0,9 m/s² | ||
Prędkość konstrukcyjna |
80 km/h | ||
System hamulca |
pneumatyczny Oerlikon | ||
Parametry użytkowe | |||
Liczba miejsc siedzących |
80 | ||
Liczba miejsc ogółem |
250 | ||
|
W 1968 powstał pojazd prototypowy, którego testy w latach 1969–1970 dostarczyły informacji o potrzebie wprowadzenia modyfikacji. W latach 1971–1972 wyprodukowano pozostałe składy, różniące się od pierwszego egzemplarza. Jednostkom nadano serię EN94 i pod koniec 1972 zastąpiły one poprzednio eksploatowane na linii WKD wagony serii EN80. W latach 1977–1991 skasowano pięć zespołów, które uległy wypadkom, natomiast w latach 1990–1994 wszystkie pozostałe pojazdy przeszły naprawy główne, podczas których wprowadzono kilka modyfikacji. W 2004, w związku z włączeniem do eksploatacji nowej jednostki serii EN95, przewoźnik wycofał z ruchu cztery starsze składy. W 2012 natomiast, wraz z wprowadzaniem do eksploatacji nowych zespołów serii EN97, jednostki serii EN94 zaczęto wycofywać i złomować na szerszą skalę. Ich eksploatacja została definitywnie zakończona 27 maja 2016, zaś pół roku później zaprezentowano pierwszy odrestaurowany egzemplarz muzealny.